İçimdeki Derya

Su oldum bu aralar coştum içten, gidiyorum aka aka. Biraz dingin, biraz doludizgin, bir ritimdir tutturdum ahenksiz de olsa. Bu temkinsiz gidişte korktukça; başlıyorum eski, tanıdık bir iz aramaya akışta. Yandaki dereye sesleniyorum hemen, katılır mısın bana? Davet eder etmez dere hatırlatıyor, akış yalnız, başka kimseye yer yok burada. Benim yolum ayrı senden diyor bana, kendi girdaplarımla boğuşurken eşlik edemem sana.  Çare yok, yolunu kendin bulacaksın korksan da. Olur diyorum, ben devam ederim girdiysem bu yola. Bugüne kadar beraber aktık senle ama sen gelmesen de bulacağım elbet yönümü sonsuza.

Dere diyorum, akar da varır mı Deryaya? Derya; ne engin, ne derin, ne bilinmez. Bulunur mu küçücük de olsa bir yer orada bana? Yoksa kaybolur gider miyim niceleri gibi arada? Küçük aklınla bileceğini mi sanırsın Derya ne ola? Bilmez misin, akılla gelinmez bu yola! Madem sevdalısın kaybolmaya Deryada, bırakacaksın ardında geçmişte bildiğin ne varsa.

Bırakırım diyorum eğer varsa bir yer bana da. Hem belki vardır benim gibi birkaç ham daha. Buluruz birbirimizi, vaktiyse pişeriz beraber orada. Nedir senin ötekine sevdan budala! Dedik ya, ancak yalnız gelinir bu yola. Ama ben kendimi görmedim ki ötekinin aynasında daha. Nasıl ulaşacağım öteki olmadan bendeki bana? Merak etme, zamanı gelince kavuşacaksın Ona. Pişmek ki ne pişmek, kavrulacaksınız içinizde aşkla. Bir yudum su için yalvaracaksın bana için yana yana. Bir yudum suyu neyleyim dedim Ona, benim içimde koskoca Derya var ya; susarsam eğer içerim ordan kana kana. Bildin mi artık dedi nerde Derya. Bunca yıl döndün durdun, aradın Onu hep dışarda. Sanır mısın ki O seni yalnız bıraktı o arada. Bekledi durdu dönüp geleceksin diye bir gün Ona.

Geldim işte dedim Deryaya, teslim oluyorum şimdi sana. Yalnız küçük bir şey daha, bu hakikatin özü ne ola? Kaldır dedi gözündeki perdeyi bana, bilmez misin BİRİZ biz ezelden bu yana..