Gürol Ağırbaş'la Sohbet

Geçen gece Birsen Tezer konserine gittik. Ah bu müzik denenin beni alıp alıp götürmeleri. Mekânın tüm kısıtlarına, yer olmayışına, sahneyi göremeyişimize, ses düzeninin kötü olmasına karşın iyi müzik her zaman iyi müzik. Aynı yerde daha önce de dinlemiştim Birsen Tezer’i ama geçen gece biraz daha farklıydı. Girişlerinden anlamıştım daha farklı olacağını. Grupta bir coşku hakimdi. Ve Gürol Ağırbaş ’ta oradaydı. Bu gerçekten çok güzel bir sürpriz oldu benim için. Günlerdir 108 şarkısını tekrar tekrar dinliyordum. Şarkının bende uyandırdığı hisler o kadar yoğundu ki,Susmaya Görsün Gönül Ağacı diye bir yazı bile yazmıştım. Tüm bunların üzerine onun da grupta olması ne büyük , ne güzel tesadüftü.

Grubun kafası güzeldi, hem de çok güzeldi. Sahneye çıkar çıkmaz atılan kahkahalar, nemli şehrin biz “kuru” insanlarına yapılan iltifatlar. Sesler de coşkuyu yansıtır cinstendi.Davulcu bir başka dövdü davulu, Birsen bir başka söyledi, herkes bir başka çaldı. Ben her zaman yaptığım gibi bıraktım kendimi. Müzik her yanımı sardı sarmaladı, aldı beni yükseltti. Her bir şarkıyı kelime kelime, hem ta derinlerden, içten, hem de dıştan söyleyerek katıldım onların coşkusuna. Ne keyif.

Sona kalmıştı Delikanlı şarkısı. Koşa koşa gittim sahnenin önüne, yakınlaştım. Bu şarkının yeri ayrı bende. İçimde duydum, içimde söyledim. Sonra kenara çekildim, Gürol Ağırbaş'ın ellerini izledim. Bir müzisyenin enstrüman üzerinde hareket eden elleri, büyüleyici, ilahi. Her zaman çok sevmişimdir müzisyenlerin ellerini izlemeyi. Tutamadım kendimi, daha da yakınlaşıp gönlünüze sağlık deyiverdim Ağırbaş'a.

Gürol Ağırbaş deyince henüz reşit olduğum yaşlarım geliyor aklıma. Abimi ziyarete İstanbul'a gittiğim zamanlar, abimin -aşık olduğum- bas gitarist ev arkadaşı. Gürol Ağırbaş'ın Bas Şarkıları albümü var evde, çevirip çevirip dinliyorum. Sonra Bülent Ortaçgil konserleri,  Ağırbaş hep orda. Arkada, uzun saçlarını bas gitarının üstüne salmış sakin sakin çalıyor. Gruplarda bas gitaristtir dikkatimi çeken ilk, grubun nabzı  onun çaldığı baslarda atar gibi gelir bana. 

Konser bittikten sonra önümüzden geçerlerken teşekkür ettim Ağırbaş'a. Ah bir 108 çalsaydınız da dinleseydik dedim, nerden biliyorsun sen 108'i dedi. Bu gece grubun frekansı bir başkaydı dedim, sarhoşsunuz diyorsun yani dedi, güldüm. Sahneye çıkmadan önce bahçesi çok güzel bir yerde oturmuşlar, sohbet güzelmiş, demlenmişler. Taki Birsen Hanım saatin farkına varıp üzerini değiştirmek için otele gidene kadar. Belki on sene önce bir kere daha konuşmuştum onunla, Beachpark'ta Gölge Bar'a gelmişlerdi, onu söyledim. Sonra sohbet etmeye başladık. Masada arkadaşlar, abimler beni bekliyordu. Abim de müzisyen dedim sonra, onunla sohbet etmeye başladılar. İstanbul'dan, eski müzik piyasasından. Sohbet uzadı da uzadı. Benim için inanılmaz bir şeydi hayran olduğum bu adamla aynı ortamda bulunmak, sohbet edebilmek. Sordum müzikle ilgili merak ettiğim ne varsa. Harbi adamdı. Beğenmediğini, inanmadığını çat diye söylüyordu çekinmeden, muhalifti. Sert gibi olsa da söyledikleri yumuşak bir yan vardı tavrında. Çok ince bir espri anlayışı vardı, tek sözle gülümsetiyordu. Çok içmişti, gözlerinden belliydi ancak zihni o kadar keskindi ki, konuşmadaki hiç bir ayrıntıyı kaçırmıyordu. Güzel sohbetle geçen bir kaç saat sonra vedalaştık. Ertesi gün Kaş'ta çalacaklardı, sonra Bodrum. Abimin eşi soyadına yaraşır bir adammış dedi ayrıldıktan sonra .

Önceden ünlü olmak başkaydı, ulaşılmazdılar. Yanına yöresine yanaşamazdın, televizyonda görürdün sadece sevdiğin kişileri. Ünlü demeyeyim de, işini gönlüyle yapan bu güzel insanların hayranlarıyla bu şekilde yakın temasta olmaları harika bir şey bence. Bu sayede sanatçı da ürettiği şeyin karşıdaki yansımasını birebir öğrenmiş oluyor. İki taraf için de güzel bir paylaşım olsa gerek. Ben o gece hem müzikten hem de ettiğim sohbetten çok keyif aldım. Bir şey üretmenin ve onu başkalarıyla paylaşmanın yüceliğini bir kere daha kavradım. Şu an ne üreteceğimi bilemesem de bir gün bende bu tarz paylaşımlara vesile olacak bir şeyler yapabilmeyi diliyorum.