Sevgili Günlük - 4. Gün

4.GÜN

Renk: Beyaz

Duygu durum : Dingin

Motto: Başkası olma kendin ol.

Özlü söz : Mutlu kişilerle dost olmak, mutsuz kişilere merhamet duymak, erdem sahibi iyi kişilerden zevk almak ve kötü kişilere ilgisiz kalmak yoluyla; zihin hiç bir zaman bozulmayan bir sükunete ulaşır. Patanjali

Norah Jones - Come away with me

Bu sabah tatil olması sebebiyle geç kalktım 7.30. Sabah uyanır uyanmaz kitap okumayı çok seviyorum, zihin boşken. Yoga sutra okudum, kitap bitti. Son bölümü anlamak kolay olmadı. Bu tarz kitapları özümsemek zaman alıyor. Biraz zaman geçtikten sonra bir daha okuyacağım. Yoga dersim olduğu için evde yoga yapmadım. Yoga hocam kendi hocasıyla buluşmak üzere Almanya'ya gittiğinden başka biriyle yaptık dersi. Hocanın adı Duygu, bu bir tesadüf mi acaba? Ayakta başladık derse ve tüm nefes egzersizlerini ayakta yaptık. Bu benim için bir ilk oldu. Ayakta nefes almak daha zormuş, onu anladım. Bu nefes alıştırmalarını yaptıkça fark ediyorum ki günlük hayatımızda nefes almıyoruz biz. Kısa, kesik bir şeyler yaptığımız ama nefes almak değil kesinlikle. Ne tesadüftür ki denge hareketlerine geçtik nefesten sonra, biraz dengeye ihtiyacım var bu sıralar galiba. Stüdyonun karşısındaki ağacı seçtim odak noktası olarak. Ağaca bakarak ağaçta durdum, özdeşleşmeye çalıştım ağaçla. Filizlendim, gökyüzüne doğru açtım dallarımı sonra merkezime döndüm, duaya. Sonra kartal. Bugün pek zorlanmadım denge hareketlerinde. Duygu hoca fazla zorlamadı bizi, sakin sakin yaptık dersimizi. O kadar iyi geldi ki bu sakinlik, çok iyi hissettim kendimi. Bayağı derinleştim derste, baktım barış imzalanmış içimle, pek bir huzurluyuz.

Çıkınca öyle dingin bir haldeydim ki, ağzımı açmak istemiyor canım. Hava sıcak ama esinti de var, kapadım gözümü, hissettim rüzgarı tenimde.Bu aralar bir yakınlık var rüzgarla aramızda, yalnız bırakmıyor beni.Eve dönüş yolunun yarısını gözüm kapalı yürüdüm. Kalan yarısını da ağaçları izleyerek, kuşları dinleyerek. Saatlerce bir ağacı izlemek çekti canım, öyle bir hissiyattaydım ki sanki ağacı izlesem yaprak çıkarışının sesini duyacağım. Seviyorum yoga kafasını.

Hava sıcak, dışarı çıkmadım gün boyu. Sanal sosyalleştim, arkadaşlarla yazıştım, telefonla konuştum. Osho'nun Yoga kitabına başladım. Bu adamın tarzını beğeniyorum çok; basit ve çarpıcı. Öyle bir yerden girmiş ki, vejetaryen olmayı düşündüm ciddi. Balkonda akşam okuması pek keyifliydi, eşlikçim rüzgar yine.

Yemekten sonra yürüyüşe çıktık bizimkilerle.Şehir merkezine taşındığımdan mı bilmiyorum bu yıl çok kalabalık geliyor Kaleiçi, Işıklar bana. Bu geceyse anlam veremediğim daha büyük bir kalabalık vardı. 23.00 olmasına rağmen tüm mağazalar açıktı, Ramazan sebebiyle sanırım. Kalabalığı sevmiyorum, rahat etmek için geniş alanlara ihtiyaç duyuyorum.

Bugün de böyle geçti sevgili günlük, sevdim bu günü. Bu rüzgar meselesine eğileceğim biraz, hava elementiyle ilgili bir durumum var bu sıra anladığım kadarıyla, bakalım neymiş.

İyi geceler...