Görüyorum
ki gelmişsin
Sen geldin
ama biz başka yerdeyiz bu bahar
Evdeyiz!
Evim
temellerinden sarsılmakta, göz gözü görmüyor toz topraktan
Yıllardır
farkında olmadan giydiğim maviler derman olmuyor boğazımdaki yumruya artık
Direniyorum
teslim olmaktan başka çarem olmadığını bile bile
Son bir
umut, tutunmak için eskinin tanıdıklığına
Ama nafile;
yıkılıyor her şey gözümün önünde, hem de gümbür gümbür
Yerle bir
olunca her yer , hatırlıyorum yeri
Toprak hani
bildin mi, ANA, her şeyin doğduğu yer
Benden öncekiler
dikiliyor karşıma
Yok diyorlar
öyle ezip geçmek bizi
Halimizi hatırımızı
sormadan yürüyemezsin bu yolda
Tamam diyorum,
söyleyin o zaman, nasıl gidilir bu yoldan?
Onu ancak
sen bilirsin diyorlar, herkesin yolu kendine
Ancak biraz
ölüm fena olmaz başlamadan önce
Ah diyorum,
ne çok yatırım yaptım ”ben” dediğim o şeye, nasıl öldürürüm onu şimdi?
Alışkanlıktan
başla diyorlar, o gitsin ki, heyeCAN gelsin yerine
Tazelensin
hayat yeniyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder